Column: Rotterdamse grote bek wordt gesnoerd door de gemeente

Door: Joop van der Hor (klik op de naam of hier om meer te weten over Joop van der Hor)

Rotterdammers hebben een grote bek maar een klein hartje én ze hebben de mond vol over hun stad. Ze denken mee, doen mee, maar beslissen ze ook mee? Nou nee, dat willen ze wel, en ze mogen het ook, maar hun stem vervaagd in het geluid van de immers kaboem kaboem roepende heistellingen. Ze worden niet gehoord of het moet gaan om het bijplaatsen van een extra prullenbak of de aanleg van een hondenpoepveldje. Maar als het echt ergens overgaat dan gaat de deur van het stadhuis op de Coolsingel op slot en gaan de blinderingen voor de ramen naar beneden. “Het College doet gewoon wat ze zelf wilt en de coalitie in de gemeenteraad danst naar hun pijpen” zo laat een Wijkraadslid uit Hoogvliet weten. Zijn naam ziet hij liever niet in de krant of op social media. “Ik sta al bekend als dwarsligger. Tijd dat ook iemand anders eens zijn mond open trekt.” Nou dat laatste gebeurd met grote regelmaat. Zijn collega Wijkraadsleden in de totaal 39 wijken zijn het goed zat om niet gehoord te worden, zo blijkt uit diverse publicaties in het AD. ‘Er wordt nauwelijks op onze plannen gereageerd’ zo kopt het AD in een reportage over de Rotterdamse Wijkraden in de weekendbijlage van 16 december. En toch lopen de Wijkraden niet leeg. Komt wellicht door de vergoeding van 310 euro per vergadering, een boel geld voor mensen die soms amper rondkomen in wijken als Carnisse, Hoogvliet en de Afrikaanderwijk. “Het is een welkome aanvulling op mijn salaris” laat de ‘dwarsligger’ weten. “Maar ik doe dit werk toch vooral om iets te betekenen voor mijn wijk en haar bewoners. Het is frustrerend dat er op de Coolsingel niet naar je geluisterd wordt. Is er dan helemaal niets veranderd in al die jaren? “De sfeer binnen de Wijkraad is aanzienlijk verbeterd sinds een paar oude politieke dinosaurussen zijn opgestapt.” Zo’n antwoord is niet echt hoopgevend. 

Wat ook niet hoopgevend is, is de inspraak voor de gewone burger, de mensen die niet in een Wijkraad zitten maar zich in een actiegroep hebben verenigd zoals de bewoners van de Veranda, het wijkje naast de Kuip met de Esch in Kralingen aan de overzijde. Bewoner Jaap Kooimans is flink teleurgesteld in de Rotterdamse gemeenteraad en wethouder Vincent Karremans die het sein op groen hebben gezet voor de bouw van een 1.3 miljard kostende stadbrug. Jarenlange inspraakronden en bewonersbijeenkomsten ten spijt komt deze er toch. “Wij hebben van begin af aan laten weten een (metro) tunnel te willen. Niemand, ook de raad, wilde een oeververbinding en al helemaal niet waar autoverkeer dwars door twee wijken raast en het laatste stukje puur historisch natuur, compleet met unieke flora en fauna en een eeuwenoude boerderij en oude huisjes verdwijnt. We zijn jarenlang aan het lijntje gehouden. Terwijl wij met planologen, raadsleden en de wethouder nog aan het praten waren, werd aan de Coolsingel al gewerkt aan de komst van een brug en werd het plan voor een tunnel onderin een ambtelijke lade gelegd, schandalig!” aldus Jaap Kooimans die, zoals zijn naam doet vermoeden, nu net zo chagrijnig is die andere, door Gerard Cox in de serie ‘Toen was geluk heel gewoon’ gespeelde naamgenoot. Wethouder Karremans: “De participatie is niet goed verlopen, daar heb ik mijn lessen uitgetrokken. Mensen voelen zich niet gehoord en dat doet mij pijn.” Kooijmans reageert furieus: ‘Het doet hém pijn? Wat dacht hij hoeveel pijn het ons doet dat we er voor Jan met de korte achternaam steeds bij hebben gezeten.” En de Hoogvlietse ‘dwarsligger’? “Het is een zooitje, niks geen inspraak. We mogen dure feestjes in de wijk organiseren zoals de ‘Participarade’. Die naam ruikt naar inspraak, maar stinkt naar vriendjepolitiek.’

NB: De ‘Dwarsligger’ in deze column bestaat uit meerdere personen die ook meerdere malen kritiek hebben geleverd op het functioneren van de Wijkraad maar niet met naam en toenaam genoemd willen worden. De citaten zijn uit hun monden opgetekend.