Keti Koti in Hoogvliet: Verbinden door Herdenken en Vieren

In deze tijd waarin verdeeldheid vaak de boventoon voert, is het des te krachtiger wanneer mensen samenkomen om te herdenken én te vieren. Daarom was het Pre-Celebration Keti Koti 2025 samenkomst bij de Art Studio in Hoogvliet veel meer dan zomaar een cultureel evenement. Het is een uitnodiging om naar elkaar te luisteren, van elkaar te leren, en om met elkaar te verbinden.

Door: Michelle Storm

Keti Koti, letterlijk “verbroken ketenen”, markeert het einde van de slavernij in Suriname en de voormalige Nederlandse Antillen, officieel afgeschaft op 1 juli 1863. Maar zoals zo vaak bij onrecht, liep het herstel achter op de afschaffing: nog tien jaar lang werden mensen gedwongen tot plantagearbeid, zogenaamd ‘ter voorbereiding op vrijheid’. Vrijheid moest niet alleen bevochten worden, ze moest bewezen worden.

En dat echoot door tot de dag van vandaag. Want hoewel de ketenen fysiek gebroken zijn, klinken de gevolgen nog altijd door in meerdere generaties.

Juist daarom is het zo belangrijk dat er plekken en evenementen zijn als deze: waar geschiedenis niet alleen verteld wordt, maar ook gevoeld mag worden. Waar we leren dat het herdenken van het ene onrecht, ruimte maakt voor erkenning van het andere. En waar we, met kunst, muziek, dans en dialoog, vieren dat veerkracht voortkomt uit gedeeld verdriet én gedeelde hoop.

Daarom was het Keti Koti event op zondag 22 juni zowel een afsluiting van het verleden, alswel een opening naar de toekomst: Eén van begrip en bewustzijn, van gesprekken, van onderlinge herrezen kracht. Met de documentaire DOHAMEY, workshops over de geschiedenis, het ontstaan en gebruik van Sranantongo, demonstraties van de Angisa, en natuurlijk vooral: mensen.

Verschillende stemmen die samen een groter verhaal vertellen. “We zijn misschien stil, maar we dragen een oceaan aan verhalen met ons mee.” (qoute uit Kaapverdisch Goud)

Want vrijheid is nooit een kwestie van de één.

Vrijheid groeit wanneer we ruimte maken voor elkaars verhalen.

Wanneer we durven kijken naar het verleden, en tegelijk kiezen voor een toekomst waarin niemand vergeten wordt.

We herdachten niet alleen wat was. We vierden ook wat kan zijn.

Vier de Vrijheid. Herdenk de Strijd.